Ο κλέφτης είναι μια παραλλαγή της λέξης κλέφτης, που εφαρμόζεται για να αναφέρεται στο άτομο που κλέβει αντικείμενα που δεν έχουν σημαντική αξία. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο κλέφτης είναι το πρόσωπο που ασκεί κλοπή ή ληστεία, είναι άτομα που πραγματοποιούν πράξεις για να διαπράξουν έγκλημα, καθώς η ληστεία ή η κλοπή είναι πράξεις που τιμωρούνται από τους νόμους οποιουδήποτε έθνους. Υπάρχει συνεχής σύγχυση ότι η ληστεία και η κλοπή είναι συνώνυμες, ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει, η ληστεία είναι η κατάσχεση αντικειμένων που ανήκουν σε άλλους ιδιοκτήτες με τη χρήση της ωμής βίας, της βίας ή του εκφοβισμού του θύματος που παραχωρεί βίαια το εν λόγω αντικείμενο.
Η κλοπή από την άλλη πλευρά είναι η λήψη ξένων αντικειμένων αλλά η βία ή η βία δεν υπονοείται, η λήψη αυτών των αντικειμένων γίνεται σιωπηλά σε στιγμές απόσπασης της προσοχής από τον ιδιοκτήτη, αποφεύγεται η κατάσταση αντιπαράθεσης ή αγώνα μεταξύ του ιδιοκτήτη. θύμα και ο κλέφτης όταν λαμβάνεται λάθος αντικείμενο.
Όπως προαναφέρθηκε, με ή χωρίς βία, η κατάληψη της περιουσίας κάποιου άλλου είναι εγκληματική πράξη, επομένως και οι δύο καταστάσεις τιμωρούνται από το νόμο. Η δικαστική ποινή για την παρατυπία που διαπράχθηκε από το συγκεκριμένο άτομο εξαρτάται κυρίως από τα χαρακτηριστικά του γεγονότος, εάν γίνει προσεκτική σύγκριση μεταξύ των υποθέσεων που είχαν προηγουμένως αξιολογηθεί, θα μπορούσε να επισημανθεί ότι η σοβαρότητα μπορεί να είναι πολύ διαφορετική στο ίδιο έγκλημα.
Προς το παρόν, η παρουσία του κλέφτη στην πράξη δεν είναι απαραίτητος παράγοντας, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι χρησιμοποιούν εικονικά και επικοινωνιακά μέσα για την εκτέλεση των αδικημάτων τους. Ένα παράδειγμα αυτού θα ήταν η κλοπή ταυτότητας μέσω της χρήσης του Διαδικτύου, στην οποία ο κλέφτης προσποιείται ότι είναι το πρόσωπο που έκλεψε την ταυτότητά του, αυτό γίνεται προκειμένου ο κλέφτης να έχει πρόσβαση στους λογαριασμούς τράπεζες, πιστωτικές κάρτες ή οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία του θύματος, η οποία του αποφέρει κέρδη και καταφέρνει να βλάψει το θύμα της κατάστασης.