Τι είναι η μεθοδολογία; »Ο ορισμός και η σημασία του

Anonim

Ο όρος μεθοδολογία ορίζεται ως η ομάδα ορθολογικών μηχανισμών ή διαδικασιών, που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη ενός στόχου ή μιας σειράς στόχων που κατευθύνει μια επιστημονική έρευνα. Αυτός ο όρος συνδέεται άμεσα με την επιστήμη, ωστόσο, η μεθοδολογία μπορεί να παρουσιαστεί σε άλλους τομείς όπως η εκπαίδευση, όπου η διδακτική ή νομική μεθοδολογία βρίσκεται στο νόμο.

Υπάρχουν πολλά πλαίσια όπου η λέξη μεθοδολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Στη συνέχεια, μερικά από αυτά:

Η διδακτική μεθοδολογία. Έχει να κάνει με όλα όσα σχετίζονται με τις μορφές ή τις μεθόδους διδασκαλίας που επιτρέπουν την επιτυχία της διαδικασίας διδασκαλίας-μάθησης, η οποία στην περίπτωση αυτή θα αποκτούσε τις απαραίτητες γνώσεις για τη μάθηση, την ανάπτυξη και την κατανόηση διαφόρων τρόπων εκμάθησης μιας εργασίας ή ειδικότερα το επάγγελμα. Οι μεθοδολογίες που εφαρμόζονται στη διδακτική διαδικασία είναι: επαγωγικές, επαγωγικές και αναλογικές ή συγκριτικές.

Όσον αφορά τη νομική μεθοδολογία, μπορεί να γίνει κατανοητή ως μια πειθαρχία που διευκολύνει τις φιλοσοφικές βάσεις που χρησιμοποιούνται στην πρακτική της νομικής επιστήμης.

Η μεθοδολογία ανάπτυξης λογισμικού, αναφέρεται στο σύνολο τεχνικών, διαδικασιών και υποστηρικτικών εγγράφων που χρησιμοποιούνται στο σχεδιασμό συστημάτων πληροφοριών. Ο κύριος στόχος του είναι να αποκαλύψει μια σειρά κλασικών και σύγχρονων τεχνικών μοντελοποίησης συστημάτων που επιτρέπουν την ανάπτυξη ποιοτικού λογισμικού, που περιλαμβάνει ευρετικά κατασκευής και κριτήρια σύγκρισης μοντέλων συστήματος.

Μεταξύ των μεθοδολογιών ανάπτυξης λογισμικού που εφαρμόζονται σήμερα είναι:

Η μεθοδολογία XP (ακραίος προγραμματισμός), χαρακτηρίζεται από το ότι είναι μια από τις πιο γνωστές στις ευέλικτες διαδικασίες ανάπτυξης λογισμικού, καθώς δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην προσαρμοστικότητα και όχι στην προβλεψιμότητα.

Η μεθοδολογία Scrum. Χαρακτηρίζεται από μια ευέλικτη και ευέλικτη μεθοδολογία που επιτρέπει τη διαχείριση της ανάπτυξης λογισμικού, προσπαθώντας να επιτύχει τον στόχο της, που είναι η μεγιστοποίηση της απόδοσης της επένδυσης που πραγματοποιεί η εταιρεία. Αυτή η μεθοδολογία βασίζεται στην κατασκευή της λειτουργικότητας της μεγαλύτερης αξίας για τον πελάτη και στις αρχές της συνεχούς εποπτείας, προσαρμογής και καινοτομίας.

Η μεθοδολογία της γνώσης, αποτελείται από μια σειρά στοιχείων που επιτρέπουν την αντιστοιχία μεταξύ ανθρώπου και περιβάλλοντος. Μέσα σε αυτό υπάρχουν τέσσερις γενικές μέθοδοι απόκτησης γνώσεων:

Η μέθοδος αντοχής: μέσω αυτής της διαδικασίας, το υποκείμενο σταματά να πιστεύει στην αλήθεια του και υιοθετεί ως αλήθεια, την παράδοση που επιβάλλεται από μια ομάδα ή μια ένωση εξουσίας. Η μέθοδος a priori ή intuition: αυτή η μέθοδος εκτιμά ότι οι άνθρωποι καταφέρνουν να φτάσουν στην αλήθεια μέσω της επικοινωνίας και της ελεύθερης ανταλλαγής ιδεών. και ελλείψει συναίνεσης μεταξύ των μερών, προκύπτει ένα δίλημμα όταν προσδιορίζεται ποιος έχει δίκιο.

Η επιστημονική μέθοδος: μέσω αυτής της μεθόδου, όλες οι αμφιβολίες που παρουσιάζει ο ερευνητής μπορούν να διαλυθούν, δεδομένου ότι αυτή η μεθοδολογία δεν βασίζεται σε πεποιθήσεις, βασίζεται μόνο σε αποτελέσματα που λαμβάνονται μέσω πειραματισμού. Ο επιστήμονας δεν αποδέχεται την ακρίβεια των πληροφοριών, εάν δεν τις δοκιμάσει πρώτα.

Η μεθοδολογία της ιστορίας ορίζεται ως μια σειρά τεχνικών και διαδικασιών που χρησιμοποιούνται από τους ιστορικούς για να χειριστούν πρωτογενείς πηγές και άλλα στοιχεία που συμβάλλουν στην έρευνα για παρελθόντα γεγονότα μεγάλης σημασίας για τις ανθρώπινες κοινωνίες.

Επιστημονική μεθοδολογία, αυτό ορίζεται ως η διερευνητική διαδικασία που χρησιμοποιείται κυρίως στη δημιουργία γνώσεων που βασίζονται στην επιστήμη. Ονομάζεται επιστημονικό επειδή μια τέτοια έρευνα βασίζεται σε εμπειρικά και μετρήσεις, προσαρμόζοντας τις συγκεκριμένες αρχές των τεστ λογικής.

Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι σε όλες τις επιστημονικές έρευνες υπάρχουν τέσσερα βασικά στοιχεία: το θέμα (ποιος πραγματοποιεί την έρευνα). το αντικείμενο (το θέμα που πρέπει να διερευνηθεί) · το περιβάλλον (αναφέρεται στους πόρους που απαιτούνται για τη διεξαγωγή της έρευνας) · και το τέλος (έχει να κάνει με τον σκοπό που επιδιώκει η έρευνα)