Τι είναι η εμπορία ανθρώπων; »Ο ορισμός και η σημασία του

Anonim

Η εμπορία ανθρώπων είναι η κινητοποίηση και η παράνομη είσοδος ατόμων από απαγωγείς (στις περισσότερες περιπτώσεις) σε διαφορετικό έθνος από το οποίο προέρχονται, ο σκοπός της μεταφοράς ανθρώπων από το κράτος καταγωγής τους είναι συχνά να αξιοποιηθεί και είναι ένα χρηματικό όφελος για τα άτομα που έκαναν αυτήν την πράξη. Τα θύματα αυτού του είδους του εγκλήματος είναι άνθρωποι που αναζητούν συχνά είσοδο σε μια χώρα, είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε μέσο, ​​πέφτοντας έτσι στην παγίδα και στο δίκτυο αυτών των διεθνών εγκληματιών, δεδομένου ότι τα θύματα που βρίσκονται υπό τη διάθεσή τους είναι εντελώς ευάλωτα σε κάθε είδους κατάχρηση που παρέχεται από τουςθύματα.

Η εμπορία ανθρώπων σχετίζεται άμεσα με την εμπορία ανθρώπων, και οι δύο καταστάσεις προκαλούνται από αδίστακτους ανθρώπους που εκμεταλλεύονται το μοναχικό περιβάλλον που έχει το θύμα τους. Η εμπορία ανθρώπων είναι η κατοχή ενός ατόμου υπό απειλές και κακομεταχείριση, προϊόν βίας. Η εμπορία ανθρώπων και η εμπορία ανθρώπων θεωρείται τότε ως η μορφή δουλείας στη σύγχρονη εποχή, όπου τα θύματα είναι υπό την εντολή του επιτιθέμενου και πρέπει να εκπληρώσουν όλες τις επιθυμίες που του συμβαίνουν. Τις περισσότερες φορές, αυτό εφαρμόζεται για την εκμετάλλευση τέτοιων ατόμων, είτε στον κόσμο της πορνείας, του λαθρεμπορίου ναρκωτικών ή οποιασδήποτε δράσης όπου οι απαγωγείς δεν θέλουν να λεκιάσουν άμεσα τα χέρια τους.

Οι συνέπειες του θύματος της εμπορίας ανθρώπων και της εμπορίας είναι πολύ σοβαρές, επηρεάζοντας όλους τους τομείς του ατόμου σωματικά και διανοητικά:

Original text

  1. Σε φυσικό επίπεδο: μπορούν να παρουσιάσουν υποσιτισμό, διαταραχές αϋπνίας και κακές συνήθειες υγιεινής, προσθέτοντας σε αυτό την κατανάλωση ουσιών που είναι επιβλαβείς για τον οργανισμό (φάρμακα). Οποιοσδήποτε τύπος σεξουαλικώς μεταδιδόμενης λοίμωξης (HIV), επιπλοκών νεφρών και μήτρας (στην περίπτωση των γυναικών) πρέπει επίσης να συμπεριληφθεί
  2. Σε ψυχολογικό επίπεδο: Στοργή στο συναισθηματικό επίπεδο, σκέψεις ντροπής και αναξιολόγησης που οδηγούν στην ανάπτυξη παρορμητικών συμπεριφορών, όπου το άτομο εκτελεί αυτοκαταστροφικές πράξεις (αυτοκτονία), άλλοι μπορεί να παρουσιάζουν οπτικές και ακουστικές ψευδαισθήσεις λόγω του αισθήματος ότι βρίσκονται συνεχώς σε κίνδυνο.