Ετυμολογικά η λέξη αποκάλυψη προέρχεται από την ελληνική «αποκάλυψη» που σημαίνει «αποκάλυψη». Είναι θεωρείται το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, όπου είναι γραμμένο σαν προφητεία τι μας επιφυλάσσει το μέλλον του κόσμου. Ονομάζεται επίσης βιβλίο αποκαλύψεων, είναι ένα μοναδικό βιβλίο, το οποίο θεωρείται από ειδικούς στη λογοτεχνία ως κείμενο που βασίζεται αποκλειστικά στο προφητικό, έχει μεγάλο αριθμό συμβόλωνΑυτό μπορεί να είναι λίγο περίπλοκο να ερμηνευθεί, και γι 'αυτό αποτέλεσε αντικείμενο πολλών ερευνών και ερμηνειών σε όλη την ιστορία. Η Καθολική Εκκλησία παραχωρεί την έγκριση αυτού του βιβλίου στον Απόστολο Άγιο Ιωάννη, εκτός από το ότι θεωρεί ότι αυτό το γράμμα ανήκει στις Αγίες Γραφές, επομένως πρέπει να γίνουν αποδεκτά και να θεωρηθούν ως μέρος της Καθολικής διδασκαλίας.
Η αποκάλυψη είναι ένα βιβλίο του οποίου το λογοτεχνικό είδος είναι αποκαλυπτικό. Κανονικά, αυτή η κατηγορία κειμένων χρησιμοποιήθηκε σε περιόδους δίωξης, ως λογοτεχνική δύναμη που επιδιώκει να προσφέρει ελπίδα στους διωκόμενους. Όταν γράφτηκε αυτό το βιβλίο, ο χριστιανικός λαός ήταν θύματα μεγάλων διώξεων, γι 'αυτό το περιεχόμενό του είναι γεμάτο σύμβολα, φιγούρες και αριθμούς, έτσι ώστε οι διωγτές να μην μπορούσαν να το ερμηνεύσουν.
Στην αποκάλυψη, η χρήση αριθμών χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολα, για παράδειγμα ο αριθμός 7 σημαίνει «τελειότητα», ο αριθμός 6 σημαίνει «ατέλεια», καθώς στερείται ενός από τα επτά, και η μέγιστη ατέλεια είναι οι έξι τριπλασιασμένοι (666) που συμβολίζει τον αριθμό του θηρίου, τον αριθμό του Κακού (Απρ 13-18). Εκτός από το ότι είναι ένα αποκαλυπτικό κείμενο, είναι επίσης προφητικό, η πιο επίμονη και θεμελιώδης προφητεία του είναι ότι οι υπερασπιστές του καλού θα διώκονται πάντα από το κακό. Αλλά θα πέφτει πάντα μπροστά στο καλό, αφού ο Θεός θα ξεπεράσει το κακό.
Η προφητεία λέει ότι ο Θεός θα έρθει να κάνει την κατοικία του ανάμεσα στην ανθρωπότητα, και θα βασιλεύει η αγάπη και η ειρήνη.