Πρόκειται για μια μονοθεϊστική θρησκεία που εστιάζει στα μαθήματα που διδάσκει ο Μπαχάολλα (θρησκευτικός αραβικής καταγωγής) ο οποίος ήταν ο ιδρυτής του, εκτός από το ότι θεωρείται από τους πιστούς του ως φορέας θεϊκών αποκαλύψεων για εκείνη την εποχή, τα θεμέλιά του βασίζονται σε τρεις πεποιθήσεις, που είναι η ενότητα του Θεού της θρησκείας και της ανθρωπότητας, εκτός από μια σειρά αποκαλύψεων μετά από όλα τα παραπάνω. Υπάρχουν εκείνοι που συσχετίζουν τον Μπαχαισμό με το Ισλάμ, ωστόσο το τελευταίο δεν το θεωρεί έτσι, δεδομένου ότι πολλές από τις πεποιθήσεις του Μπαχισμού είναι εντελώς αντίθετες με αυτές που εκφράζονται στο βιβλίο του Κορανίου.
Ο Μπαχαϊσμός προκύπτει ως συνέπεια μιας αρχαίας αίρεσης γνωστής ως Μπάμπης, ιθαγενής στο Ιράν, η οποία εμφανίστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα, ειδικά κατά την επέτειο του θανάτου του δωδέκατου Ιμάμπου ακολούθησαν οι οπαδοί του σιιτικού κινήματος, ως εκ τούτου πιστεύεται ότι οι Μπάμπι είναι ένα κατάλοιπο του Σιάα ειδικά από το υποκατάστημα του Imamíyah, που θεωρείται ως η μεγαλύτερη ακόμα υπάρχουσα αίρεση που θεωρείται ως η επίσημη θρησκεία του Ιράν, η που ιδρύθηκε από τον Μωάμεθ Σιράζι, γνωστότερο ως Bab, που σημαίνει είσοδο, καθώς πιστεύεται ότι ήταν η πόρτα του λεγόμενου κρυμμένου ιμάμη. Ο Μωάμεθ συνελήφθη από τη δικαιοσύνη το 1845 και 5 χρόνια αργότερα εκτελέστηκε, εξαιτίας μιας βίαιης διαδήλωσης που προκλήθηκε από τους οπαδούς του, δήλωσε ότι η διαδήλωση σταμάτησε βίαια από τις αρχές. Λίγες στιγμές πριν από την εκτέλεση του προέβλεψε ότι θα έφτανε ένα άτομοπου θα ονόμαζαν "Αυτός που ο Θεός θα εκδηλώσει." Μέχρι το 1864 ο Μουτζάρα Χουσέιν ένας από τους πιο πιστούς οπαδούς του ανακήρυξε τον εαυτό του ως το πρόσωπο που προέβλεπε ο προφήτης Μωάμεθ Σιράζι.
Η επιρροή του Mirza Husain στους πιστούς ήταν τέτοια που οι αρχές τον έστειλαν στη Βαγδάτη και στη συνέχεια στην Τουρκία, οι άνθρωποι που τους ακολούθησαν σε αυτό το μέρος ονομάστηκαν Μπαχάι ενώ εκείνοι που δεν τον αναγνώρισαν ως ηγέτη Συνέχισαν να ονομάζονται babis, το 1868 ο Μιζάρ εξόριστος μαζί με ένα μεγάλο μέρος των οπαδών του στο Acre, όπου φυλακίστηκε για εννέα χρόνια στο φρούριο του Acre. Μετά την απελευθέρωσή του μετακόμισε στο Bahyi όπου έζησε μέχρι το θάνατό του. Μετά το θάνατό του, η θρησκεία τέθηκε υπό την ηγεσία του γιου του Αμπάς Έφεντι, ο οποίος συνελήφθη επίσης από τις τουρκικές αρχές, αφού αφέθηκε ελεύθερος, ετοιμάστηκε να κάνει τρία ταξίδια, το πρώτο στην Αίγυπτο και μετά στην Ευρώπηκαι τέλος στις Ηνωμένες Πολιτείες και μετά επέστρεψαν στην Ευρώπη, όπου ήταν υπεύθυνος για την ενίσχυση της θρησκείας σε αυτούς τους τομείς. Μετά το θάνατό του αντικαταστάθηκε από τον εγγονό του Shoghi Effendi, ο οποίος επικεντρώθηκε στην ενίσχυση της θρησκευτικής κοινότητας στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ήταν υπεύθυνος για την οργάνωση της θρησκείας σε είδη συνελεύσεων, τοπικών και εθνικών, μετά το θάνατό του δεν υπήρχε οποιονδήποτε κληρονόμο για τον οποίο η ηγεσία αναλήφθηκε από το λεγόμενο Συμβούλιο από τα χέρια της αιτίας, για το 1962 ο Διεθνής Οίκος Δικαιοσύνης ιδρύθηκε ως η κύρια έδρα του εν λόγω σώματος, ο οποίος εκλέγεται κάθε 5 χρόνια. Επί του παρόντος, οι πιστοί του εκτιμάται μεταξύ 2 και 4 εκατομμυρίων πιστών, είναι η περιοχή της Ινδίας όπου έχει τη μεγαλύτερη συγκέντρωση.