Τι είναι η σύγκριση; »Ο ορισμός και η σημασία του

Anonim

Η σύγκριση είναι μια διαδικασία που κάνει τα ανθρώπινα όντα να αναγνωρίσουν με αισθητηριακή ανάλυση διαφορετικές πτυχές που σχετίζονται ή μεταξύ δύο ή περισσότερων αντικειμένων. Το βασικό της θεμέλιο είναι να περιγράφει λεπτομερώς τις ομοιότητες ή τις διαφορές που υπάρχουν στοιχεία με μια συγκεκριμένη ομοιότητα, καθώς είναι παράλογο να γίνει σύγκριση μεταξύ δύο πραγμάτων που δεν έχουν τίποτα κοινό. Η σύγκριση μπορεί να οριστεί από πολύ τεχνική άποψη, ωστόσο έχουμε σαφείς ιδέες ότι είναι ένα καθημερινό όρο μέρος της ημέρας.

Μια πειραματική σύγκριση γίνεται μέσω της διαδικασίας παρατήρησης των αντιδράσεων καθενός από τα εμπλεκόμενα στοιχεία. Για παράδειγμα, στη χημεία αυτό το μέσο μελέτης χρησιμοποιείται ως εργαλείο για την παρακολούθηση της απόκρισης των χημικών στοιχείων στις αλληλεπιδράσεις τους.. Σε γενικές γραμμές, τα εργαστήρια έχουν ήδη δοκιμάσει τις περισσότερες από τις αντιδράσεις μεταξύ των στοιχείων, ωστόσο, σε επίπεδο μελέτης, η ανώνυμη και οι συγκριτικές παράμετροι διατηρούνται προκειμένου να προχωρήσουν σε μια πιο πρακτική από τη θεωρητική διδασκαλία. Η σύγκριση στα διάφορα πεδία στα οποία εφαρμόζεται στοχεύει στην αλληλεπίδραση του ανθρώπου με το περιβάλλον που τον περιβάλλει. Στην έννοια της προσομοίωσης μιλούσαμε για το γεγονός ότι η απόκριση του ανθρώπου παρουσία δύο ή περισσότερων στοιχείων των οποίων τα χαρακτηριστικά αντιστοιχούν ακόμη και όταν έχουν κάποια ομοιότητα είναι αυτόματη, που μας δίνει την ιδέα να εφαρμόσουμε την ίδια αναφορά όταν μιλάμε για σύγκριση.

Ο λόγος για τον οποίο ένα άτομο συγκρίνει το ένα πράγμα με το άλλο είναι διαφορετικό και συμβαδίζει με την ανάγκη που παρουσιάζουν εκείνη τη στιγμή. Εάν μια γυναίκα βρίσκεται στο διάδρομο ενός σούπερ μάρκετ, συγκρίνοντας τις τιμές του προϊόντος που αναζητά, κάνει αυτόματα μια σχέση μεταξύ της τιμής και της ποιότητας του προϊόντος, τότε η συγκριτική ανάλυση ξεπερνά αυτό που είχε αρχικά γυμνό μάτι. Η σύγκριση σε ένα σημείο μπορεί να γίνει ρητορική, αυτή η φιγούρα που αφορά τον ομιλητή, αλλά προσπαθεί να μην ερμηνευτεί ακριβώς όπως υποδηλώνουν τα λόγια του, επιδιώκει να κάνει μια υποσυνείδητη σύγκριση, κατά κάποιον τρόπο, να γίνει ανεξήγητη της αλήθειας.