Οικονομία

Τι είναι η καταγραφή; »Ο ορισμός και η σημασία του

Anonim

Η Εκμετάλλευση Δασών είναι μια οικονομική δραστηριότητα του πρωτογενούς τομέα που συνίσταται στην κοπή δέντρων από δάση και φυσικά δάση για την επίτευξη του μέγιστου οφέλους και της οικονομικής χρήσης τους. Τα δέντρα μπορούν να ληφθούν ως δασικά προϊόντα κυρίως ξύλο (λεπτό, σκληρό ή μαλακό), ακολουθούμενο από κυτταρίνη, χαρτοπολτό, ρητίνη, καουτσούκ, τεχνητό μετάξι, κερί, μεταξύ άλλων, όλα αυτά χρησιμοποιούνται ως τρόφιμα ή υλικά premium για την κατασκευή πολλών ειδών.

Αυτή η δραστηριότητα ήταν πολύ σημαντική για τον άνθρωπο καθ 'όλη τη διάρκεια των χρόνων του, από την αρχαιότητα είχε την ανάγκη να βρει έναν τρόπο να επιβιώσει, να ικανοποιήσει τις προσωπικές του ανάγκες και τις άμεσες ανάγκες του πληθυσμού, για το λόγο αυτό πάντα χρησιμοποιούσε ξύλο ως καύσιμο για μαγείρεμα και θέρμανση, χρησιμοποιώντας απευθείας καυσόξυλα ή για την παραγωγή ξυλάνθρακα. Ομοίως, το ξύλο χρησιμοποιείται για βιομηχανικούς σκοπούς, εμείς ως παραδείγματα: στον κλάδο των κατασκευών στην κατασκευή επίπλων, χαρτί, συνθετικά υφάσματα, φάρμακα, κλπ. Επιπλέον, η εκμετάλλευση των δασών ήταν απαραίτητη για γεωργικές οικονομικές δραστηριότητες που απαιτούν περιοχές για τις καλλιέργειες και τα ζώα τους.

Οι σημαντικότερες δασικές περιοχές στον κόσμο βρίσκονται στα δάση της Τάιγκα των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά, της Σκανδιναβίας και της Ρωσίας, και στα ισημερινά και τροπικά δάση της Βραζιλίας, της Κεντρικής Αφρικής, της Ινδονησίας και της Ινδοκίνας. Η εκμετάλλευση των δασών σχετίζεται ή ορισμένοι την ορίζουν ως δασοκομία , που είναι η χρήση και η φροντίδα των δασών με σκοπό την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών, μας διδάσκει πώς να προστατεύσουμε τους δασικούς πόρους, εστιάζοντας στην ορθολογική χρήση των δασών και των ζούγκλας βελτιώσει την αναγέννηση, τη σύνθεση και την ανάπτυξή του.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η εκμετάλλευση των δασών δημιουργεί αρνητικές συνέπειες για τη φύση όταν πραγματοποιείται αδιακρίτως · Η χρήση ακατάλληλων μεθόδων εκμετάλλευσης, η παράνομη αποψίλωση των δασών και η έλλειψη ευαισθησίας και δασοκομικών σχεδίων, είναι η αιτία της υποβάθμισης της βλάστησης, της μείωσης των αποθεμάτων ξύλου και της επιτάχυνσης της διαδικασίας διάβρωσης στα εδάφη, γεγονός που τα καθιστά σε άγονα, μη παραγωγικά εδάφη.

Έχουν υιοθετηθεί αρκετοί εθνικοί και περιφερειακοί κώδικες πρακτικής για την εκμετάλλευση των δασών, αυτοί μπορούν να είναι κερδοφόροι και μπορούν να μειώσουν σημαντικά τις περιβαλλοντικές τους επιπτώσεις, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι οι δασικοί πόροι πρέπει να αξιοποιηθούν με ορθολογικά κριτήρια.