Ονομάζεται Guanarito ότι αυτός ο ιός μεταδίδεται από ζώα σε ανθρώπους και προκαλεί μια τρομερή ασθένεια γνωστή ως αιμορραγικό πυρετό Βενεζουέλα ή διεθνές ακρωνύμιο VHF, αυτό εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 1989 στο κράτος Portuguesa, στο δήμο Guanarito, από το έδαφος της Βενεζουέλας, σκοτώνοντας περίπου 100 άτομα μέχρι τότε. Αυτή η κατάσταση βασίζεται σε μια πυρετώδη εικόνα μαζί με γενική αδιαθεσία, ισχυρές αιμορραγικές εκδηλώσεις, έμετο, βήχα, διάρροια, επιληπτικές κρίσεις και κοιλιακό άλγος, με αποτέλεσμα θανατηφόρο σε σχεδόν 30% των περιπτώσεων.
Η μετάδοση αυτού του θανατηφόρου ιού που ονομάζεται Guanarito πραγματοποιείται μέσω άμεσης επαφής ή εισπνοής των περιττωμάτων των αρουραίων, μεταξύ των οποίων η πιο συχνή είναι ο αρουραίος καλαμποκιού ή βαμβακιού (Sigmodon hispidus) και ο αρουραίος από ζαχαροκάλαμο (Zygodontomys brevicauda). Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η μετάδοση από άνθρωπο σε άνθρωπο δεν έχει ακόμη γίνει γνωστή και συνεχίζονται οι μελέτες.
Καταγράφηκε ότι μεταξύ 1990 και 1991 αναφέρθηκαν περίπου 104 περιπτώσεις με συνολικά 26 θανάτους, στη συνέχεια ο ιός επανεμφανίστηκε, ρίχνοντας τουλάχιστον 30 κρούσματα μεταξύ 2001 και 2002, εκ των οποίων μόνο το 28% ταιριάζει στο προφίλ του ιού Guanarito. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι πληγέντες ήταν κυρίως αγρότες και άτομα που σχετίζονται με την εργασία με τη γη. Διάφορες πηγές δηλώνουν ότι σκοτώνει σε επτά ημέρες, ο κύκλος αναπαραγωγής του βασίζεται στη φλεγμονή των ιστών του σώματος προκαλώντας εσωτερική αιμορραγία που εκπέμπεται προς τα έξω μέσω των στομίων του ανθρώπινου σώματος.
Αυτό το έτος 2014, στις αρχές Μαρτίου, το Υπουργείο Υγείας δήλωσε ότι υπήρχαν τουλάχιστον 9 περιπτώσεις με μεγάλες υποψίες ότι ήταν αυτός ο αιμορραγικός πυρετός της Βενεζουέλας, από τους οποίους περίπου το 40% των ανθρώπων πεθαίνουν.
Λόγω της μεγάλης πιθανότητας θανάτου, η ανησυχία προέκυψε λίγο μετά τις πρώτες περιπτώσεις που εμφανίστηκαν το 1989 και για φόβο βιολογικού πολέμου. Επομένως, αρκετά δείγματα του ιού μεταφέρθηκαν σε ένα υποκατάστημα του Εθνικού Εργαστηρίου του Πανεπιστημίου του Τέξας, Medical Galveston, όπου λίγο αργότερα, συγκεκριμένα στις 24 Μαρτίου 2013, σημειώθηκε μια «ανεξήγητη εξαφάνιση» του ιού.