Ο Σοφοκλής ήταν ένας εξέχων τραγικός ποιητής της αρχαίας Ελλάδας. Γιος του Σοφίλου, πλούσιος οπλιστής. Ο Σοφοκλής, όταν ήταν μόλις 16 ετών, επιλέχθηκε ως διευθυντής της χορωδίας των αγοριών, για να γιορτάσει τον θρίαμβο της Σαλαμίνας. Έγινε γνωστός δημόσια ως ποιητής του τραγικού είδους για το 468 π.Χ. σε θεατρικό διαγωνισμό, που διοργανώνεται κάθε χρόνο, στην Αθήνα κατά τη διάρκεια των Διονυσίων φεστιβάλ. Σε αυτόν τον διαγωνισμό κατάφερε να νικήσει τον Αισχύλο.
Από τότε, η λογοτεχνική καριέρα του Σοφοκλή δεν είχε καμία σύγκριση, τόσο πολύ που δημοσίευσε περίπου 122 τραγωδίες για φεστιβάλ, από τις οποίες έλαβε 24 θριάμβους, ξεπερνώντας τον Αισχύλο που είχε μόλις 13. Με αυτόν τον τρόπο ο Σοφοκλής έγινε χαρακτήρας σημαντικό μέρος της Αθήνας και η μεγάλη διάρκεια ζωής του ταιριάζουν απόλυτα με τις στιγμές που έχουν μεγαλύτερη σημασία για την πόλη.
Οι καλύτεροι φίλοι του ήταν ο Περικλής και ο Ηρόδοτος, δεν έδειξε ποτέ μεγάλο ενδιαφέρον για πολιτικά ζητήματα, αν και επιλέχθηκε μερικές φορές ως στρατηγικός και συμμετείχε σε διάφορα αθηναϊκά ταξίδια, εναντίον της Σάμου, ένα γεγονός που εξέφρασε ο Πλούταρχος στο έργο του «παράλληλες ζωές» ".
Ο θάνατος αυτού του μεγάλου ποιητή συμβαίνει κατά τη διάρκεια του πολέμου ενάντια στη Σπάρτη, μια σύγκρουση που σηματοδότησε την αρχή του τέλους της αθηναϊκής κυβέρνησης. Λέγεται ότι ο επιτιθέμενος στρατός ζήτησε ανακωχή, έτσι ώστε οι κηδείες να μπορούν να πραγματοποιηθούν σωστά.
Για πολλούς Σοφοκλή ήταν μεγάλος Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, λόγω της εκφραστικής του ισορροπίας. Έκανε πολλές συνεισφορές στη δραματική τέχνη και επέβαλε δύο καινοτομίες: την είσοδο ενός τρίτου ηθοποιού στη σκηνή και το σπάσιμο του τριλογικού στυλ, το οποίο επιβλήθηκε από τον Αισχύλο. Ο Σοφοκλή θεωρεί ότι η δραματική τέχνη πρέπει να εκτιμηθεί ως σύγκρουση διαθηκών, κατανοώντας την ως μια σειρά μεθόδων που επιτρέπουν τη μετάδοση μιας ιστορίας.
Μεταξύ των σημαντικότερων έργων του είναι ο " Οιδίποδος ο Βασιλιάς ", ένα έργο που ο Αριστοτέλης θεωρεί ως το πιο σημαντικό στο είδος των ελληνικών τραγωδιών.