Τι είναι η θυσία; »Ο ορισμός και η σημασία του

Anonim

Η θυσία είναι μια λέξη που προέρχεται από τη λατινική γλώσσα "قربان", η οποία αναφέρεται σε κάτι ιερό. Η θυσία έχει διαφορετικές χρήσεις, μπορεί να σχετίζεται με μια προσφορά ή ένα αφιέρωμα που προετοιμάζεται για τη θεότητα, στην περίπτωση αυτή η θυσία μπορεί να είναι ανθρώπινη ή ζώα. Ομοίως, η θυσία ή η ιερή πράξη, συμβολίζει πάντα μια πράξη προσπάθειας και θα είναι υπέρ της επίτευξης ενός μεγαλύτερου σκοπού για τον οποίο αγωνίζεται.

Η θυσία, στο παρελθόν, πραγματοποιήθηκε συνήθως μέσω διαφορετικών τύπων τελετών στις οποίες υποσχέθηκαν ζώα και διαφορετικές προσφορές προς τιμήν των θεών τους. Αυτές οι τελετές, όταν πραγματοποιήθηκαν μέσω της καύσης αυτών των προσφορών, ήταν δημοφιλείς σαν ολοκαύσματα.

Πιστεύεται ότι η ανθρώπινη θυσία στους προ-ισπανικούς χρόνους ήταν μια θρησκευτική μέθοδος που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο ορισμένων λατρείων των αυτόχθονων πληθυσμών της Αμερικής. Η παρουσία αυτής της πρακτικής αγωνίζεται από σύγχρονους αναλυτές και εθνογράφους.

Η αυτο-άρνηση είναι ένα είδος ηθικής αξιοπρέπειας που βρίσκεται στην αυθόρμητη θυσία ή μέσω της βούλησης των συμφερόντων, των επιθυμιών και ακόμη και της ίδιας της ζωής, με τη βοήθεια άλλων ή όλων. Είναι ένας τύπος αλτρουισμού που απαιτεί αυτοθυσία ή θυσία.

Η θυσία μπορεί να υποσχεθεί για προσωπικό σκοπό και να δώσει μέρος σε ένα εγχώριο πάρτι, ένα σοβαρό παράδειγμα για τον εορτασμό ενός γάμου. Μπορεί να λάβει μέρος σε μια σκηνή, κατόπιν αιτήματος ενός ατόμου ή μιας κοινωνίας, ή ακόμα και κατόπιν αιτήματος μιας πόλης.

Ο θυσιαστής θα μπορούσε να είναι ο επικεφαλής της οικογένειας, ως πρώτη επιλογή, ή μαγείρος: ένας ειδικός προσλήφθηκε προς το παρόν, ο οποίος λειτουργεί ως θυσιαστής και μαγειρεύει ταυτόχρονα. Στα ρητορικά, συνήθως, οι ιερείς είναι υπεύθυνοι για την τελετή, αυτοί είναι εκείνοι που πραγματοποιούν τις θυσίες για λογαριασμό των θυσιών.

Οι Παναθηναίοι στην Αθήνα και οι Ζακίντιας στη Σπάρτη, για να δώσουν ένα παράδειγμα των πιο μεγαλοπρεπών εορτασμών δύο πόλεων, ήταν χώροι σφαγής για μεγάλο αριθμό βοδιών, κάτι που έτρωγαν οι ομάδες πολιτών που συμμετείχαν στις γιορτές.