Είναι η επιστήμη που είναι υπεύθυνη για την ανάλυση των αναστρέψιμων και μη αναστρέψιμων επιπτώσεων και ζημιών που προκαλούνται στο σώμα από τοξικές ουσίες, οι οποίες βασίζονται σε μια χημική δομή της φύσης που δεν υπάρχει ή είναι ασυνήθιστη, καθώς είναι ενώσεις που συντέθηκαν από άνδρες σε εργαστήρια. Υπάρχουν διάφοροι τύποι τοξικολογιών, μεταξύ των οποίων βρίσκουμε: περιβαλλοντική, βιομηχανική, τοξικολογία τροφίμων και φαρμάκων.
Αυτό μερικές φορές σχετίζεται με την ιατρική, καθώς δρα για τη θεραπεία της βλάβης που προκαλείται από το δηλητήριο στο άτομο, ενώ η τοξικολογία αναζητά έναν τρόπο ώστε το άτομο να μην επηρεάζεται από το δηλητήριο. Ο καθηγητής Mateo Orfila ήταν αυτός που έγραψε την πρώτη επίσημη πραγματεία για την τοξικολογία το 1813 στο Παρίσι, Γαλλία με την ονομασία "General Toxicology". Θεωρείται τοξικό ότι η ουσία εισήχθη ή παρέχεται στον άνθρωπο σε ορισμένη ποσότητα, προκαλώντας σοβαρές διαταραχές ή ακόμη και θάνατο, αλλά σε αυτήν την περίπτωση έχει ήδη το όνομα της δηλητηρίασης.
Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι απόκτησης τοξινών δεδομένου ότι οι περισσότερες ουσίες είναι τοξικές, αυτό που τις διαφοροποιεί είναι η δόση ή ο τρόπος με τον οποίο το καταναλώνει, εκεί συμβαίνουν τυχαίες δηλητηριάσεις, λόγω μόλυνσης ή υπερβολικής δόσης, γενικά Το 25% συμβαίνει στο σπίτι, εν τω μεταξύ, το 35% συμβαίνει σε παιδιά κάτω των 6 ετών, το 18% κατά λάθος και το 22% κατάποση, εκ των οποίων οι περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις δεν έχουν σοβαρές κλινικές επιδράσεις.
Οι πιο συχνές αιτίες στις οποίες εκτίθεται κάποιος σε δηλητηρίαση ή κατάποση αυτών των τοξινών είναι από προϊόντα καθαρισμού οικιακής χρήσης, καλλυντικά, προϊόντα ατομικής υγιεινής, ναρκωτικά, εντομοκτόνα, υδρογονάνθρακες, μεταξύ άλλων.
Η τοξικολογία αποτελεί από μόνη της μια πειθαρχία που είναι υπεύθυνη για την προέλευση, τις ενέργειες, τη διάγνωση, την έρευνα και τη θεραπεία δηλητηριάσεων και έχει στενή σχέση με τη νομική ιατρική και τη βιομηχανική ιατρική, καθώς όταν χρησιμοποιεί ένα φάρμακο με ακατάλληλο τρόπο μπορεί να παρουσιάσει ανεπιθύμητες ενέργειες γιατί υπάρχει πάντα κίνδυνος και δεν μπορεί να παραλειφθεί όταν πρόκειται για περιγραφή φαρμακευτικής ένωσης.