Επιστήμη

Τι είναι το ιξώδες; »Ο ορισμός και η σημασία του

Anonim

Τα υγρά, σε αντίθεση με τα στερεά, έχουν την ικανότητα να ρέουν, δηλαδή, εάν ένα υγρό τεθεί σε κίνηση, προσπαθεί να παραμείνει μαζί καθώς κινείται και η αρετή του να είναι ιξώδες αποδίδεται ακριβώς. Το ιξώδες είναι η αντίσταση που έχει τα μόρια που κάνουν μέχρι ένα υγρό να διαχωριστεί από το άλλο, που είναι, είναι η αντίσταση ενός ρευστού να παραμορφώνεται και αυτή η αντίθεση οφείλεται στις συγκολλητικές δυνάμεις που έχει ένα μόρια ενός υγρού ή ρευστού με σε σχέση με τα άλλα μόρια του ίδιου υγρού.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το ιξώδες είναι ένα χαρακτηριστικό που υπάρχει σε υγρά που βρίσκονται σε κίνηση, δεν μπορεί να φανεί ανακλώμενο σε ένα υγρό που είναι στατικό επειδή εάν το υγρό παραμένει σταθερό τα μόρια που το συνθέτουν δεν θα έχουν την ανάγκη να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και να προσπαθούν να μείνουν μαζί. Όταν το ιξώδες εμφανίζεται σε ένα ρευστό, προσπαθεί να αντισταθεί στην κίνησή του, η οποία δίνεται από την εφαρμογή μιας δύναμης.

Όσο μεγαλύτερη είναι η μόρια ενός υγρού, η αντίσταση μεγαλύτερη θα τεθεί σε μετατόπιση τους, ως εκ τούτου, σε αυτή την περίπτωση λέγεται ότι αυτά τα υγρά είναι περισσότερο ιξώδη οφείλεται στο γεγονός ότι η μετατόπιση ότι τα μόρια τους μπορεί να παρουσιάσει συμβαίνει σε ένα πιο αργό τρόπο (ο λόγος είναι ότι οι διαμοριακές δυνάμεις που υπάρχουν σε αυτό το υγρό είναι ισχυρότερες), διαφορετικά, όταν τα μόρια που το συνθέτουν είναι μικρότερα, θα έχουν λιγότερη αντίθετη δύναμη ώστε η κίνησή τους να είναι ταχύτερη (παρουσιάζουν αδύναμες διαμοριακές δυνάμεις).

Το γεγονός ότι ένα ρευστό είναι πιο ιξώδες από ένα άλλο σημαίνει ότι έχει μεγαλύτερη αντίθεση στην παραμόρφωση του, ωστόσο, με τη μοναδική δράση της εφαρμογής θερμικής ενέργειας (αύξηση θερμοκρασίας) σε ένα υγρό, προκαλεί τη μείωση του ιξώδους του, γεγονός που προκαλεί μπορεί να κινηθεί πολύ πιο γρήγορα. Εκτός από τα υγρά, τα αέρια έχουν επίσης το χαρακτηριστικό του ιξώδους επειδή είναι επίσης υγρά ή μπορούν να τεθούν σε κίνηση, ωστόσο στην περίπτωση αυτή τα αποτελέσματά τους είναι συνήθως αμελητέα, δεδομένου ότι λαμβάνονται υπόψη ως ιδανικά υγρά.